Słodkościom mówmy NIE!

Czy warto szkodzić własnemu zdrowiu z powodu słabości do słodkości ?

Za nami święta i czas spędzony przy obfitym tradycyjnie świątecznym stole.
Większość z nas odczuwa przejedzenie i z niepokojem myśli o nadmiarze kalorii i niedoborze ruchu w ostatnim czasie.

To chyba dobra okazja, aby uświadomić sobie, że być może to doskonały moment, aby ostatecznie uświadomić sobie, że cukier szkodzi naszemu organizmowi.
Badania naukowe potwierdzają, że cukier istotnie przyczynia się do problemów zdrowotnych i to nawet w większym stopniu niż palenie tytoniu.

Słodycze kuszą smakiem i wyglądem - kuszą czasami bardzo mocno, ale chcąc chronić swoje zdrowie nie można sobie pozwalać na jedzenie ich bez kontroli
Wiele nieprzetworzonych, naturalnych produktów (w tym owoce i warzywa) zawiera wystarczająco dużo cukru, aby całkowicie pokrywać przeciętne zapotrzebowanie człowieka na węglowodany potrzebne jako źródło energii organizmu.

Lekarze oraz dietetycy biją na alarm, aby w ciągu najbliższych 3-5 lat ograniczyć o 20-30 %. ilości cukru dodawanego do przetworzonej żywności.
Oszacowano, że zmiana na tym poziomie spowoduje obniżenie średnio o około 100 liczby kalorii, spożywanych codziennie przez każdego człowieka i ostatecznie przyczyni się do odwrócenia szerzącej się w rozwiniętych krajach epidemii otyłości.
Aby cukier nie był szkodliwy powinien stanowić nie więcej niż 5% dziennego spożycia pokarmów dla wytworzenia potrzebnej energii, co stanowi około 6 łyżeczek dziennie dla kobiet i 8 łyżeczek dziennie dla mężczyzn.
Podsumowując cukier jest zupełnie niepotrzebnym źródłem kalorii, nie daje wcale uczucia sytości i jest istotną przyczyną powstawania otyłości i cukrzycy.
Duże spożycie cukru zmniejsza zdolność do samoregulowania poboru kalorii przez organizm, co prowadzi do przyjmowania nadmiernej ilości cukru, przejadania się, a ostatecznie do przyrostu zupełnie zbytecznej masy ciała.

Wrzodziejące zapalenie odbytnicy - jak sobie radzić?

Wrzodziejące zapalenie odbytnicy (Proctitis Ulceroca) to stan zapalny błony śluzowej odbytu i okolic.

Objawy występujące najczęściej to swędzenie, biegunka, która może być przerywana zaparciami. Prawie zawsze występuje krew w stolcu, dyskomfort niepełnego wypróżnienia.
Mogą lecz nie muszą występować: gorączka, zmęczenie, utrata masy ciała a także anemia.

Przyczyny nie są znane, ale kręgi naukowe wymieniają czynniki genetyczne (zaistniałe przypadki w rodzinie), zaburzoną florę jelitową i czynniki środowiskowe.
Sprzyjające są między innymi częste zaparcia, zakażenie wirusem opryszczki, rozwijające się wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego -Krohna.

Diagnozowane odbywa się poprzez wywiad lekarski oraz badanie endoskopowe, które dotyczy 60-80 cm jelita grubego. W trakcie tego badania możliwe jest wykonanie małych biopsji niewielkiego fragmentu błony śluzowej do badania mikroskopowego lub wymazu z odbytnicy mających na celu wyhodowanie i rozpoznanie odpowiedzialnego za zakażenie drobnoustroju, a także pomagających wykluczyć przyczyny o charakterze onkologicznym. Diagnostyce służy również ocena kształtu stolca.

Leczenie schorzenia obejmuje łagodzenie objawów oraz przeciwdziałanie stanowi zapalnemu. Bardzo duże znaczenie ma lekkostrawna dieta - należy wykluczyć produkty pochodzenia roślinnego zawierające duże ilości celulozy, hemiceluloz i lignin. Wskazane jest spożywanie jajek ugotowanych na miękko, gotowanych warzyw jednak z ograniczeniem posiadających właściwości wzdymające. Jedzenie owoców zalecane są po obgotowaniu, pieczeniu i przetarciu. Lepiej unikać mleka i jego przetworów oraz tłustego mięsa, wędlin i żywności konserwowej. Należy unikać nadmiaru błonnika, który może powodować nasilenie objawów choroby. 

Jeśli objawy są dokuczliwe zalecane jest stosowanie czopków oraz maści i żelów przeciwbólowych.

Anusir: czopki, maść
Proktosedon: czopki, maść 

Efekty leczenia są różne. 

W uciążliwym przebiegu dolegliwości, kiedy stosowanie podstawowego leczenia przy pomocy czopków i maści nie przynosi oczekiwanych rezultatów dla osób z grupy wiekowej 18-75 lat istnieje możliwość zastosowania zaawansowanego leczenia w ramach badań klinicznych.

Co pomaga wątrobie w metabolizmie tłuszczu?

Chora wątroba stanowi masowy problem zdrowotny. Warto wiedzieć, że w walce o przywrócenie prawidłowego funkcjonowania wątroby niezwykle istotną rolę odgrywają trzy substancje - czynniki lipotropowe wspomagajcie metabolizm tłuszczu oraz pozostałe procesy fizjologiczne zachodzące w organizmie.

METIONINA – nie jest wytwarzana w organizmie.
Występuje w rybach, mięsie, fasoli, grochu, brokułach, szpinaku, brukselce. Jest aminokwasem siarkowym z grupy niezbędnych w procesie metabolizmu aminokwasów egzogennych. Odpowiada za syntezę białek z łańcucha polipeptydów.

• Hamuje odkładanie się w wątrobie złogów tłuszczowych, stymuluje wydzielanie żółci, dzięki której usuwane są z organizmu toksyny,.
• Bierze udział w produkcji cysteiny i chroniącego wątrobę glutationu.
• Pośrednio dezaktywuje wolne rodniki i niektóre hormony.
• Zapobiega uszkodzeniom komórek wątroby, hamując postęp jej otłuszczania, marskości i złuszczania, jest pomocna w zatruciach lekami i alkoholem. 
• Bierze udział w keratynizacji naskórka, skóry właściwej, paznokci i włosów. 
• Pomaga w przypadku cukrzycy i miażdżycy oraz w chorobie Parkinsona.
• Pomaga w leczeniu zakażeń układu moczowego i żółciowego,  
• Sprzyja leczeniu depresji, a także w zwalczaniu alergii.
• Stosowana jest w profilaktyce kamicy żółciowej oraz w trakcie kuracji antybiotykami.
• Ponadto zwiększa wydolność fizyczną.
• Pobudza oraz usprawnia procesy myślowe i z tego względu zalecana jest dla osób starszych.

Przeciwwskazania: wirusowe zapalenie wątroby, kwasica metaboliczna.

INOZYTOL – występuje w pomarańczach, grapefruitach, mięsie, wątróbce, fasoli, orzechach, pszenicy pełnoziarnistej. Stanowi główny składnik lecytyny.

• Zapobiega odkładaniu tłuszczu oraz cholesterolu.
• Przeciwdziała detoksykacji wątroby i zaburzeniom produkcji żółci.
• Jest ważnym składnikiem błon komórek nerwowych.
• Poprawia przewodzenie sygnałów nerwowych i ogólne funkcje umysłowe.
• Pomaga w leczeniu neuropatii cukrzycowej, leczeniu nerwicy natręctw, depresji.

CHOLINA -występuje w soi, wątróbce, jajach, mleku,  kapuście, kalafiorze, orzechach ziemnych. Jest składnikiem fosfatydylocholiny – występuje w błonach komórkowych.

• Przeciwdziała odkładaniu tłuszczu i cholesterolu, 
• Wspomaga detoksykację wątroby oraz funkcjonowanie pęcherzyka żółciowego. 
• Wspomaga gromadzenie L-karnityny w tkankach, zmniejszając jednocześnie zawartość tłuszczu.  
• Skutecznie chroni przed działaniem alkoholu, toksyn, niektórych leków i wirusów. 
• Dodatkowo osłania układ sercowo naczyniowy, obniżając poziom cholesterolu i trójglicerydów we krwi, zmniejsza agregację płytek krwi. 
• Pełni ważną rolę w ochronie i przewodzeniu komórek nerwowych. 
• Może wpływać na proces trawienia oddziałując na perystaltykę jelit. 
• Poprawia wydolność fizyczną, sprzyjając większym obciążeniom fizycznym.

***

Analiza stosowanej diety, z punktu widzenia zawartości w niej wymienionych wyżej czynników lipotropowych pozwala na skorygowanie jadłospisu tak, aby zwiększyć udział pokarmów stanowiących źródło czynników lipotropowych.

Odpowiednie dla wątroby odżywianie oraz codzienna aktywność ruchowa to kluczowe czynniki dla dobrego zdrowia.
Im wcześniej wprowadzimy je w życie, tym lepszych efektów możemy się spodziewać.
Jednocześnie warto wiedzieć, że na wprowadzenie pozytywnych zmian i korzystnych dla zdrowia nawyków nigdy nie jest za późno - ani po przejściu na emeryturę, ani po pojawieniu się problemów zdrowotnych.