Wrzodziejące zapalenie odbytnicy - jak sobie radzić?

Wrzodziejące zapalenie odbytnicy (Proctitis Ulceroca) to stan zapalny błony śluzowej odbytu i okolic.

Objawy występujące najczęściej to swędzenie, biegunka, która może być przerywana zaparciami. Prawie zawsze występuje krew w stolcu, dyskomfort niepełnego wypróżnienia.
Mogą lecz nie muszą występować: gorączka, zmęczenie, utrata masy ciała a także anemia.

Przyczyny nie są znane, ale kręgi naukowe wymieniają czynniki genetyczne (zaistniałe przypadki w rodzinie), zaburzoną florę jelitową i czynniki środowiskowe.
Sprzyjające są między innymi częste zaparcia, zakażenie wirusem opryszczki, rozwijające się wrzodziejące zapalenie jelita grubego, choroba Leśniowskiego -Krohna.

Diagnozowane odbywa się poprzez wywiad lekarski oraz badanie endoskopowe, które dotyczy 60-80 cm jelita grubego. W trakcie tego badania możliwe jest wykonanie małych biopsji niewielkiego fragmentu błony śluzowej do badania mikroskopowego lub wymazu z odbytnicy mających na celu wyhodowanie i rozpoznanie odpowiedzialnego za zakażenie drobnoustroju, a także pomagających wykluczyć przyczyny o charakterze onkologicznym. Diagnostyce służy również ocena kształtu stolca.

Leczenie schorzenia obejmuje łagodzenie objawów oraz przeciwdziałanie stanowi zapalnemu. Bardzo duże znaczenie ma lekkostrawna dieta - należy wykluczyć produkty pochodzenia roślinnego zawierające duże ilości celulozy, hemiceluloz i lignin. Wskazane jest spożywanie jajek ugotowanych na miękko, gotowanych warzyw jednak z ograniczeniem posiadających właściwości wzdymające. Jedzenie owoców zalecane są po obgotowaniu, pieczeniu i przetarciu. Lepiej unikać mleka i jego przetworów oraz tłustego mięsa, wędlin i żywności konserwowej. Należy unikać nadmiaru błonnika, który może powodować nasilenie objawów choroby. 

Jeśli objawy są dokuczliwe zalecane jest stosowanie czopków oraz maści i żelów przeciwbólowych.

Anusir: czopki, maść
Proktosedon: czopki, maść 

Efekty leczenia są różne. 

W uciążliwym przebiegu dolegliwości, kiedy stosowanie podstawowego leczenia przy pomocy czopków i maści nie przynosi oczekiwanych rezultatów dla osób z grupy wiekowej 18-75 lat istnieje możliwość zastosowania zaawansowanego leczenia w ramach badań klinicznych.